Βαλεντίνα Ρούσου: Συνένωση ΔΕΥΑ Άργους και Ναυπλίου! Ομοσπονδιακό Μοντέλο Συνένωσης!

Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις σχετικά με τις συνενώσεις των ΔΕΥΑ Άργους και Ναυπλίου και συμφωνώ με τον Δήμαρχο Ναυπλίου κ. Δ. Ορφανό, ότι αυτό το νομοσχέδιο έτσι όπως είναι διαμορφωμένο δεν πρέπει να προχωρήσει.

Μετά από έρευνα που έκανα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η συνένωση των ΔΕΥΑ θα μπορούσε να γίνει επωφελής υπό την μορφή της ομοσπονδίας.

Πρόκειται για ένα εναλλακτικό σχήμα συνένωσης το οποίο μπορεί να αποτελέσει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη διατήρηση της αυτονομίας των ΔΕΥΑ και στη συνεργασία με κοινή δράση.

Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έχουμε μία πλήρη συγχώνευση. Η ΔΕΥΑΑΡΜ και η ΔΕΥΑΝ θα λειτουργούν ως μέλη μίας κεντρικής δομής αλλά παράλληλα θα διατηρούν την αυτοτέλειά τους. Δηλαδή:

• Οι δύο υφιστάμενες ΔΕΥΑ θα έχουν ισότιμη εκπροσώπηση.
• Οι κεντρικές λειτουργίες θα είναι κοινές (τεχνικές υπηρεσίες, πληροφοριακά συστήματα, χρηματοδοτήσεις κλπ)
• Οι τοπικές λειτουργίες θα λειτουργούν αυτόνομα (εξυπηρέτηση πελατών, είσπραξη, μικρές βλάβες, τοπικά έργα)
• Η οικονομική συμμετοχή θα είναι αναλογική (εισφορές ανάλογα με τον πληθυσμό και την κατανάλωση)
• Θα συντονίζονται κοινές λειτουργίες όπως τεχνική υποστήριξη ενώ θα δώσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη σε προμήθειες, εξοπλισμό, εργολαβίες ,ενεργειακές συμβάσεις, έργα, μελέτες

Αυτό οδηγεί σε μείωση του λειτουργικού κόστους.

• Θα μοιράζονται πόροι και τεχνογνωσία
• Θα διατηρείται η αυτονομία σε επίπεδο τοπικής εξυπηρέτησης, τιμολογίων κ.λ.π.

Τα οφέλη του ομοσπονδιακού μοντέλου μπορεί να είναι τα εξής:

• Συνεργασία χωρίς κατάργηση (οι ΔΕΥΑ θα συνεχίζουν να υπάρχουν, με δική τους ταυτότητα και διοίκηση).
• Κοινή πλατφόρμα για τεχνική υποστήριξη και έργα (κοινές μελέτες, έργα υποδομών, προμήθειες – εξοικονόμηση κόστους).
• Κοινωνικά και πολιτικά αποδεκτό μοντέλο (Δεν προκαλεί τις εντάσεις και τους φόβους που φέρνει μια κάθετη συγχώνευση).

Δύο βασικοί όροι για να λειτουργήσει το ομοσπονδιακό μοντέλο πιστεύω ότι είναι οι εξής:

• Οικονομική εξυγίανση πριν τη συνένωση (έλεγχος και τακτοποίηση οικονομικών, ρύθμιση χρεών, αποτίμηση περιουσίας) και να προβλεφθεί ειδική στήριξη σε όποια ΔΕΥΑ είναι υπερχρεωμένη ώστε να μην επιβαρύνει την άλλη.
  • Κατοχύρωση εργασιακών σχέσεων (Νομοθετική δέσμευση για μη απώλεια θέσεων εργασίας, αλλά και δίκαιη κατανομή του προσωπικού με βάση ανάγκες και κριτήρια).

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μία ισχυρή βάση συνένωσης, η οποία μπορεί σταδιακά να οδηγήσει σε πλήρη ένωση αν και όπου συμφωνηθεί χωρίς εκβιασμούς και προχειρότητες.

Βέβαια πρωτίστως χρειάζεται σχεδιασμός και μελέτη για ολιστική διαχείριση των υδάτινων πόρων διαφορετικά είναι σαν να φτιάχνεις πισίνα και δεν έχεις νερό να την γεμίσεις!